WIJN VAN LUCIEN ARKAS VINEYARDS
Lucien Arkas, voorzitter van Arkas Holding, kocht Idol Wines in 2010 en veranderde de naam in LA Wines. De wijngaarden zijn met ruim 115 ha de grootste organische wijngaarden van één enkele eigenaar in Turkije. De wijngaarden bevinden zich in Torbali, een regio van Izmir, dicht aan de kust van de Egeïsche zee.
Er wordt bijna geheel organisch gewerkt en de wijnen mogen dan ook voor het grootste deel het ‘Ecocert’ certificaat dragen. Er wordt gewerkt met de modernste technieken in combinatie met zorgvuldig nachtelijk handplukwerk om een zo hoog mogelijke kwaliteit te bereiken.
DE GESCHIEDENIS VAN WIJN IN TURKIJE
De eerste sporen van wijnbouw en wijnbereiding in Anatolië dateren 7.000 jaren terug. Wijn heeft hier millennia lang een onmiskenbare rol in het sociale leven van de oude beschavingen gehad. De Hettieten, de Trojanen, de Phyrgians, de Grieken; bij al deze volkeren was wijn, samen met olijfolie, vis en brood, een essentieel onderdeel van het dagelijks dieet.
Later, toen de eerste Turkse stammen uit Centraal Azië aankwamen werd er nog steeds wijn gedronken en ook na het invoeren van de Islam bleef de wijnproductie bestaan. Voor het grootste deel werd dit door Christenen geproduceerd, maar zowel Christenen als Moslims consumeerden de wijn.
Tijdens de Ottomaanse periode werd er verschillende malen getracht om het produceren en drinken van wijn te verbieden. Om economische redenen hield dit echter meestal niet lang stand. De schatkist werd immers goed gevuld door de inkomstenbelastingen afkomstig van de wijn.
Door tolerantere en modernere opvattingen tijdens de tweede helft van de 19e eeuw steeg de wijnproductie. Tegelijkertijd werden de Europese wijngaarden verwoest door een epidemie van de Phylloxera (druifluis) en verminderde de wijnproductie in Europa dramatisch. Het Ottomaanse rijk speelde hier goed op in en de wijnexport steeg naar ruim 340 miljoen liter per jaar.
Tijdens het begin van de 20e eeuw werd de wijnproductie vooral in het westen van Turkije hard getroffen door diverse oorlogen. Onder het bewind van Atatürk kreeg de wijnbouw een nieuwe impuls. Om de wijnproductie te beschermen wees de overheid diverse gebieden in Turkije aan (appellation controlée) en begon de regering om wijnproducenten met technische knowhow en semi-financiële steun te ondersteunen.
Rond 1950 werd het door de overheid toegestaan om Franse druivenrassen te gebruiken. Door politieke veranderingen en het opheffen van de gecontroleerde wijnstreken daalde de kwaliteit van de wijnen echter snel. Pas in de late jaren 1980 ontstond door de opkomende toeristische sector vraag naar kwaliteitswijnen. Dit was de aanzet voor wijngaarden om te flink te investeren in de nieuwste technologieën, en het planten van internationale en lokale druivenrassen die voldeden aan de internationale kwaliteitsnormen.
Door de daling van toerisme en de politieke veranderingen in het land staat de wijnbouw wederom voor een uitdaging. Wijnproducenten kijken daarom naar nieuwe afzetmarkten voor hun veelal goede kwaliteitswijnen. Wij zijn ervan overtuigd dat de wijnen uit Turkije een welkome aanvulling zijn voor de nieuwsgierige wijnliefhebber in Nederland. Meer info over de wijnen
