Rem’s Row 2.0 – Het Laatste Nieuws Paarse hoed.
Actie in de tank!
Het was even nagelbijten: wat zullen de gistcellen, die zijn meegekomen met de druiven uit Rem’s Row, gaan doen? Gaan ze vanzelf aan de slag, of moeten we ze overbluffen met gist uit een pakje?
Volgens mij is Corlea het type wijnmaker dat graag stuurt en zoveel mogelijk onder controle houdt, maar ik heb gepleit voor geduld. Vrijdag bleef het rustig in de tank, en ook zaterdag was er weinig nieuws. Hoewel: meer en meer schilletjes kwamen bovendrijven. Het stelde Corlea gerust.
Zondagochtend kreeg ik van haar een juichberichtje: ‘We have a ferment!’ En ja hoor: bovenin tank #14 dreef een paarse hoed van schillen én pitjes. Die komen daar alleen terecht als er beneden in de fruitmassa koolzuurgas ontstaat dat ze naar boven stuwt. Actie in de tank!
In dit stadium meet je steeds twee dingen om te zien wat er binnen gebeurt:
– de temperatuur zou door alle gistactiviteit omhoog moeten gaan (check: die was van 18,7 naar 19,3 geklommen)
– het suikergehalte moet juist naar beneden, want de gistcellen eten de suikers uit het mierzoete sap op en zetten die om in alcohol (check: van 25,2 naar 24).
Gelukkig was er iemand om dit jubelmoment mee te vieren: assistent wijnmaker Natasha Williams, piepjong en heel vriendelijk. Voor het overige lag de wijnboerderij er verlaten bij. Hier koestert men het weekend.
In Australië gaat het wijnleven in deze fase van de oogst 24/7 door. Wijnmakers, kelderassistenten, oogstmachinebestuurders, vrachtwagenchauffeurs: tijdens de oogst van 2010 zag iedereen er met de dag hologiger uit. Veel gesnoef over weken van drie uur slaap per nacht, en wilde verhalen over drugs (die ik nooit bevestigd heb gekregen).
Dan Corlea. Rond een uur of zeven trekt zij de deur van de wijnkelder achter zich dicht en gaat thuis met haar gezin eten. In het weekend druiven binnenhalen? Ho maar. ‘Je kunt niet een paar honderd mensen zeven dagen per week laten werken’, zegt ze simpel.
Al helemaal geen zwaar bijgelovige mensen: werken op zondag brengt ongeluk, menen velen. Corlea: ‘Ik heb een keer toch laten oogsten op zondag, en prompt gingen een tractor en een truck kapot. Toen was het: we hebben het toch gezégd?’
Buiten, in het hart van de farm tussen de witgeschilderde historische gebouwen, waar door de week ‘bakkies’ af en aan rijden, had ik op zondagmiddag hooguit wat aanspraak van de Bosman-kip, een kordaat, pluizig dametje dat eindeloos in de aarde rond graaft, twee piepende koters in haar schaduw.
hartelijke groet van Remke,
voor meer foto’s en berichten, kijk ook op: www.facebook.com/remsrow
twitter: @remkedelange
Meer info over de wijnen van Bosman
